प्रेम कवी

प्रेम कवी
मनात आले एकदा
आपणही व्हावे प्रेम कवी;
पण त्याच्यासाठी होती
एक गर्लफ्रेंड हावी॥

पोरी बगत बगत मग
फीरु लागलो गावोगावी;
वाटत होत आपणही आता
होणार प्रेम कवी॥

फीरत फीरत एकदा
आसाच फँड्री मध्ये गेलो;
तोंडाला काळे लाऊन
थोड जब्यासारखा झालो॥

पाहावे म्हटल आपल्यालाही
भेटेल एकादी शालु;
ऊन्हामध्ये फीरुन फीरुन
खरच जब्यासारखा झालो॥

फँड्री मधुन तसाच झालो
टाइमपासला रवाना;
होऊन पाहावे म्हटल
थोडा प्राजुचाही दीवाना॥

प्राजु बरोबर माझ काही
ठीगाळ जुळल नाय;
तीच्यापाय दोनदीवस
जेवनही मीळल नाय॥

बस झाला टाइमपास
म्हटल बस झाला फँड्री;
करुन पाहु आता
थोडी दुनीयादारी॥

सीरीनला प्रपोज करुन
खरच स्वप्नील झाल्यासारख वाटल;
घोळाण्याबरोबर फक्त माझ
थोबाडही फुटल॥

होऊन थोड गयराट
मग गेलो सैराट गावात;
होता थोडा जोश
होतो थोडा तावात॥

गेल्या गेल्याच लांबुन
तेथे दीसली एक आरची;
म्हटल देवाला हीच्या तरी
चांगली आसुदे घरची॥

थोडी माहीती काडल्यावर समजल
ही पण आहे पाटलाच्याच घरची;
सैराट गावात लागली
जशी पहिल्याच घासाला मीरची॥

काय आहे आरचीत म्हटल
आता चालेल एकादी आणी;
पाहुन एक टपरी मग
मागाय गेलो पाणी॥

पाणी घेता घेता हाळुच
हात तीचा धरला;
आन काय सांगु तीने
तांब्याच फेकुन मारला॥

मारलेला तांब्या मग
तसाच आलो घेऊन;
वर्ल्ड कप भेटला जसा
प्रेम कवी होऊन॥

-sandip s. jagtap

my blog-

  http://sandipsjagtap.blogspot.com