फक्त रड म्हणा

फक्त रड म्हणा

(फक्त लढ म्हणा या कवी कुसुमाग्रज यांच्या कवीतेचे वीडंबन)

ओळखलत का डाॅक्टर

दवखाण्यात आला कोणी,

कपडे होते  फाटलेले 

डोळ्यांमध्ये  पाणी ॥

क्षणभर  हसला गपकण बसला

बोलला दम खाऊन ,

लव लेटर द्यायला  गेलो 

तीने दिल्या  दोन  ठेवून॥ 

दोन  मिनिटात  तेथे

भाव तीचा पोहचला,

चपल्या टाकून  पळालो

जिव कसाबसा  वाचला ॥

हात मोडला , पाय मोडला 

कंबरटेच पार मोडले,

प्रसाद  म्हणून  घरी  येऊन 

बापानी तीच्या  झोडले॥ 

इंजेक्शन  कडे  हात जाताच

कसाबसा  उठला ,

इंजक्शन नको डाॅक्टर 

फक्त मुक्का मार बसला ॥

राहीलेले लव लेटर 

आता  लीहीत आहे,

मुक्का मार त्याची

आठवण देत  आहे॥

खाल्ला  एवढा  मार तरी 

मोडला नाही  कणा, 

पाठीवरती हात ठेवून

फक्त रड म्हणा॥

sandip jagtap

http://sandipsjagtap.blogspot.com

का देवा

का देवा
का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥
एवढेही  आवघड नाही  शब्द,
जे की तुला  कळत  नाय॥

आश्रुच आहेत  शब्द आणि
पान आहे  धरणी माय॥
का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥

फाड एकदाचे आभाळ म्हटल
तु जमीनच फाडतो,
वितभर काढले मुंडे वर
पुन्हा जमीनीतच गाढतो॥
जळल जरी शिवार येथे
काळीज माञ जळत नाय॥
             
का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥
एवढेही  आवघड नाही  शब्द,
जे की तुला  कळत  नाय॥

घेऊन उभे पीक सारे तो
पाखरांनाच पोसतो,
खाण्यापीण्याचा प्रश्न फक्त
त्याच्या लेकरांचाच आसतो॥
ऊन्हा तान्हात ऊभा वृक्ष तो
का सावली त्याला मिळत नाय॥

का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥
एवढेही  आवघड नाही  शब्द,
जे की तुला  कळत  नाय॥

भुक नाही आज सांगुन आई
ऊपाशीच झोपी जाते,
मुठभर भातावरच बापाचेही
जेवन होते॥
आसुण पुढे सारे जेवण
घास माञ गिळत नाय॥

का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥
एवढेही  आवघड नाही  शब्द,
जे की तुला  कळत  नाय॥

कर्जाचा डोंगर ऊभा हा
ढग त्याला का आढत नाय,  

अश्रूंचाच ओलावा येथे
पाऊस कधी पडत नाय॥
 पाणी नाही येथे म्हणुन
पापण्या का जळत नाय॥

का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥
एवढेही  आवघड नाही  शब्द,
जे की तुला  कळत  नाय॥

लग्नाची पोर घरी अन
बांधलेले स्वन ऊरी,
तुच सांग देवा कशी
गळ्यात बांधावी दोरी॥
पाहुन सारे देवा काळीज
तुझे का जळत नाय॥

का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥
एवढेही  आवघड नाही  शब्द,
जे की तुला  कळत  नाय॥

आश्रुच आहेत  शब्द आणि
पान आहे  धरणी माय॥
का देवा मी मागतो,
 ते कधीच  मला  मिळत नाय॥

  Sandip jagtap

my blog-

  http://sandipsjagtap.blogspot.com

गुलाबाचे फुल

गुलाबाचे फुल

का  आन किती दिवस
हे आसेच होत राहणार
आन  आम्ही ही ते उघड्या
डोळ्यांनी पहात राहणार.

प्रेम करणार तुम्ही आन
आम्ही साक्षीदार होणार
तुमचे काहीही झाले तरी
बळी माञ आमचा जाणार.

का आन किती दिवस
हे आसच होत राहणार.

कोण घेणार प्रेमाने
कोण  फेकून देणार
चूका करणारे करणार
बदनाम माञ आम्ही होणार.

का आन किती दिवस
हे आसच होत राहणार.

कधी फ्रेडशीप डे तर
कधी  valentine day
रोज कोणतरी मार खाणार
मार खाऊद्या कोणीहि
जीव तर आमचाच जाणार.

का आन किती दिवस
हे आसच होत राहणार.

कधी कोणाचा  birthday
 कधी कोणाचे लग्न होणार
आम्ही माञ हे सारे
सूकल्या देठाणे पाहत राहणार.

का आन किती दिवस
हे आसच होत राहणार.

कधी आन कोण आमच्याकडे
एक जीव म्हणून पाहणार
तुम्ही सुगंध घ्या पण
आम्हाला मोकळा श्वास कधी देणार.

का  आन किती दिवस
हे आसेच होत राहणार
आन  आम्ही ही ते उघड्या
डोळ्यांनी पहात राहणार.
_____sandip jagtap

संदीप जगताप

my blog-

  http://sandipsjagtap.blogspot.com

मराठी कविता - पण का कुणास ठाऊक°°°°°°°°°

मराठी कविता - पण का कुणास ठाऊक°°°°°°°°°

MSC ला admission घेतले
तेव्हाच आयुष्याची राख झाली.
होती थोडीफार आशा तिही
 Qc मध्ये येऊन खाक झाली.
                                         तिच राख भरुन झोळीत
                                         बाजारात जाव वाटते
                                         राख भरायला घेतल्यावरच
                                         झोळीही आमची फाटते.
पण का कुणास ठाऊक
 Qc  वरती एखादी कविता कराविशी वटते..
                                         Qc मध्ये काम करणे
                                         तारेवरची कसरत असते
                                         महीन्या दोन महीन्यातून
                                         तब्येत आमची घसरत असते.
काहीच काम होत नाही
जरी दिवसभर पळत असतो
 Qa, production  कड़े पाहून
log book संगे जळत असतो.
                                         सोड़ुन हे सरे
                                          फकीर होऊन फिरावे वाटते
पण का कुणास ठाऊक
 Qc  वरती एखादी कविता कराविशी वटते..
                                          ऑड़ीट साठी राञभर थांबतो
                                          increament च्या आशेवर
                                          आरशात पाहुन खुप हासतो
                                          स्वताःच्याच दशेवर,
चार पाच महिने झाले की
या ऑड़ीट चा जाळ होतो
मटन शिजेपर्यंत येथे
तांदळाचा मात्र गाळ होतो
                                       increament ची पोळी
                                       यावरच भाजावी वाटते.
                                        हातात मात्र आमच्या
                                      एक सुखी रोटी भेटते
पण का कुणास ठाऊक
 Qc  वरती एखादी कविता कराविशी  वटते..
                                        घरी गेलो तरी एक प्रश्न
                                        नेहमीच करत आसतो त्रस्त
                                        आम्हाला कोठे जायचं
                                    तेव्हाच तुमच ऑड़ीट कस असते.
समजून सांगेपर्यंत तीला
घरातील   glasware सारे फूटते
पण का कुणास ठाऊक
 Qc  वरती एखादी कविता कराविशी वटते..

  sandip jagtap

    my blog-
  http://sandipsjagtap.blogspot.com