सगळ्याच कविता आनुभवातुन लिहायच्या म्हटलं तर
रोज कोणासाठी तरी
झुरावे लागले आसते
रोज कोणासाठी तरी
मरावे लागले आसते
कंटाळले आसते लोक
रोज जाळायला ही
स्वतःच स्वतःला
पूरावे लागले आसते
marathi kavita , sandip jagtap, funny kavita, vinodi kavita, kavita on life, marathi poem, poem on life, funny poem
पाऊस पडतो आहे बाहेर, थोडं पावसात फिरून येतो तू भिजलीच असशील ना पावसात, एखादी कविता करून घेतो तुझ्या ओठांवरून ओघळणारी ती सर, बघू कोठे भेटत...
No comments:
Post a Comment