Saturday, December 7, 2019

आज मी आभाळ जळताना पाहीलय

आज मी आभाळ जळताना पाहीलय

स्वता:पासुन दुर पळताना पाहीलय 
मावळत्या सुर्याबर जळताना पाहीलय
खर होत की खोटं माहित नाही पण
धरतीला क्षितीजावर मीळताना पाहीलय

आज मी आभाळ जळताना पाहीलय

ढगांच्या कडकडाटासह
स्वतःशीच बडबडताना पाहीलय
पावसाळ्यात का होईना
रडताना पाहीलय
दु:खाचे ढग पोटामधे घेउन
निरंतर पळताना पाहीलय
आव्हानानच्या सुर्याला
 गिळताना पाहीलय

आज मी आभाळ जळताना पाहीलय

तुटलेल्या ताऱ्यांना तारताना पाहीलय
मनातल्या मनात झुरताना पाहीलय
मातीच गुणगान गाताना पाहीलय
जमीनीकडे चोरून पाहताना पहीलय
प्रेमाचे पञ लीहताना पाहीलय
वाऱ्याबर कोणाला देताना पाहीलय
चंद्र ताऱ्यांबर खेळताना पाहीलय
स्वता:पासुन दुर पळताना पाहीलय

आज मी आभाळ जळताना पाहीलय

Sandip s. Jagtap

No comments:

Post a Comment

नव्हतीच माणसे आपली, त्यांना मी आपली समजत होतो लावत होते मीठच सारे, मी त्याला खपली समजत होतो Sandip s. Jagtap